-
- Sunrise Sunset – Ethiopië
-
- The world in your cup – Maimana, Afghanistan
-
- Rajahstan, India
-
- Home again – Marokko
-
- Preah Khan Temple – Ankor Wat, Cambodja
-
- Finding the sublime – Lhasa, Tibet
-
- Silence – Chiang Mai, Thailand
-
- Finding the sublime – Weligama, Sri Lanka
Steve McCurry is een Amerikaanse fotojournalist. Deze fotograaf, geboren op 24 februari 1950 in Philadelphia, heeft inmiddels een indrukwekkende carrière opgebouwd. Hij reisde de hele wereld over op zoek naar bijzondere beelden.
Hij studeerde aanvankelijk cinematografie aan de Pennsylvania State University, maar koos er uiteindelijk voor om in 1974 af te studeren in Theaterkunsten. Tijdens zijn studie maakte hij veel foto´s voor de universiteitskrant. Hierdoor ontdekte hij dat fotograferen zijn grote passie was. Steve McCurry koos er dan ook voor om na zijn studie als fotograaf aan de slag te gaan bij de krant ´Today’s Post´. Na twee jaar besloot hij te gaan werken als freelance fotojournalist en startte hij zijn reis in India.
In de afgelopen 30 jaar heeft Steve McCurry veel in oorlogsgebieden gefotografeerd. Zo heeft hij de conflicten in Cambodja, de Philippijnen, Libanon en Irak gefotografeerd. Zijn carrière als fotojournalist begon al begin jaren 80 met de Russische bezetting van Afghanistan.
Afghanistan was destijds een gesloten land voor Westerlingen. Met een grote spiegelreflexcamera om de nek fotograferen was er dan ook niet bij. Hij vermomde zich dan ook en verstopte zijn filmrolletjes in de zomen van zijn jas. Hierdoor kon hij als een van de eerste verslag doen van de Russische bezetting.
Zoektocht naar ´The Afghan girl´
In 1984 belandde hij in een opvangkamp voor Afghaanse vluchtelingen in Pakistan. Hier maakte hij een foto van een Afghaans meisje met groene ogen. Tot op heden is dit wereldwijd de bekendste foto (zie rechts) die Steve McCurry heeft gemaakt. In juni 1985 verscheen de foto dan ook op de cover van het blad ´National Geographic´.
De foto van ´the Afghan girl´ nam hij destijds met een Nikon FM2 camera en een Nikkor 105 F2.5 lens. Hiervoor gebruikte hij filmrolletjes van het merk Kodachrome.
In de jaren 90 deed hij een poging om het meisje te zoeken. Hij wist niet hoe ze heette of hoe oud ze destijds was. Het enige wat hij van haar had was de inmiddels beroemde foto. Zijn poging mislukte dan ook en pas 17 jaar nadat hij de foto had genomen was er een doorbraak in de zoektocht naar het meisje. Dankzij de terugtrekking van de Taliban in 2001, werd het voor westerse media weer mogelijk om het gebied te bezoeken. Steve McCurry vervolgde zijn zoektocht in 2001 dan ook met een team van National Geographic. Ze keerde terug naar het vluchtelingenkamp waar hij de foto destijds had genomen.
Meerde vrouwen claimde het meisje op de foto te zijn. Eén van de inwoners kende echter de broer van het meisje en wist de huidige woonplaats te achterhalen. Uiteindelijk vonden ze haar terug in een afgelaten gebied in Afghanistan. Haar naam was Sharbat Gula en inmiddels was ze getrouwd en had ze 3 dochters gekregen. Met behulp van een irisscan konden ze identiteit van het meisje op de foto bevestigen.
De inmiddels 30-jarige vrouw kon het zich nog goed herinneren dat ze was gefotografeerd. Ze was namelijk daarvoor én daarna nooit meer gefotografeerd. Ze was zich er zelfs niet van bewust dat haar portret zo veel impact had gemaakt op de Westerse wereld.
“If you wait people will forget your camera and the soul will drift up into view.”
Steve McCurry
Zelf had ze de foto namelijk nooit meer teruggezien. Opmerkelijk, want de foto van ’the Afghan Girl’ kreeg uiteindelijk zelfs het predicaat de meest herkende foto in de geschiedenis van het National Geographic magazine te zijn.
National Geographic maakte van deze bijzondere zoektocht ook een tv-documentaire genaamd´Search for the Afghan Girl´. Steve McCurry heeft deze documentaire ook op YouTube gezet.
Klik hier om deel 1 van deze prachtige documentaire te bekijken.
Het gebruik van Kodachrome filmrolletjes
Steve McCurry maakte met zijn analoge spiegelreflexcamera, jarenlang gebruik van Kodachrome filmrolletjes. De Kodachrome rolletjes waren erg geliefd vanwege de hoge kleurverzadiging. Dit zorgde voor diepe contrasten en dus vaak ook voor sprekende, kleurrijke foto´s. Iets wat kenmerkend is voor zijn werk. Kodachrome was dan ook zijn favoriete merk en hij heeft er veel bekende foto´s mee geschoten.
In juni 2009 kondigde Kodak echter aan te stoppen met de productie van de Kodachrome filmrolletjes. Door de opkomst van de digitale spiegelreflexcamera werd er al langere tijd steeds minder analoog gefotografeerd.
Steve McCurry ging in gesprek met Kodak en probeerde zo het laatste filmrolletje te bemachtigen. Met succes, want McCurry mocht van hen het laatste Kodachrome rolletje vol schieten. Hij maakte daarmee onder andere onderstaande foto van Robert de Niro. En hiermee kwam er een einde aan het geliefde Kodachrome tijdperk.
New York, 11 september 2001
Op 11 september 2001 was Steve McCurry toevallig net aangekomen in New York. Omdat hij aan het uitrusten was van een jetlag belde zijn assistente hem ’s ochtends wakker met de mededeling dat hij uit zijn raam moest kijken. Eén van de Twin Towers was op dat moment al getroffen door een gekaapt vliegtuig. Zijn hotelkamer keek uit op de Twin Towers en hier maakte hij dan ook direct een foto van.
Hij twijfelde daarna geen moment en vertrok direct naar de Twin Towers om daar foto´s te maken. Later heeft hij in een interview gezegd dat dit bijna instinctief was omdat hij al zoveel geweld en oorlogen gefotografeerd had. Hij heeft de drang om op dit soort momenten maar door te blijven fotograferen.
Ondanks dat de toegang hem ontzegd werd, wist hij via een andere ingang binnen te komen op Ground Zero. De foto die je hieronder ziet maakte hij op die bewuste dag en heeft wereldwijd in veel kranten gestaan.
Meer weten?
In de afgelopen 30 jaar heeft Steve McCurry de hele wereld rond gereisd en talloze foto´s gemaakt. Hij heeft op plekken gefotografeerd die voor de meeste onbereikbaar zijn. Tijdens zijn carrière als fotograaf heeft hij vrijwel iedere prestigieuze fotografieprijs gewonnen. Naast zijn werk als fotojournalist maakte hij ook prachtige foto´s van alledaagse dingen. In Azië maakte hij verschillende series over het boedhisme en maakte hij naast portretten ook schitterende natuurfoto´s. Op zijn website (www.stevemccurry.com) kun je meer van zijn werk zien.
Zijn bekendste foto´s zijn ook gebundeld in het prachtige boek ´The Iconic Photographs´. Dit boek kun je makkelijk en snel bestellen in onze webshop of rechtstreeks kopen bij bol.com.
© Alle foto´s in dit artikel zijn zij eigendom van Steve McCurry
Interestingly, I still have a shrinkpack (24 rolls) of unpeenod Kodachrome also my once favorite film stock.Since the announcement of its discontinuance, I have been saving it until I can think of something truly worthy of it.Obviously its outdated, but I’ve shot KC that was over 15 years out of expiration with exactly zero noticeable degradation-this was definitely the best emulsion EVER made (not like the crap from Agfa or Ilford!).In the back of my head I’ve kind of settled on using at least some of it for my photomicroscopy of odd pathology samples (yeah, I’m in medicine just dont sue me! My concern is that the body I have attached to my two good microscopes aren’t of the best quality: a Nikon 2020, and an old nikkomat (my all-time personal favorite body, with an assortment of 1.2 or better lenses, which unfortunately, don’t attach to the microscope adapter: I’m stuck taking the images straight from the slides themselves, through the variety of objectives I have mounted. My best objective is only a [Leica] 100-oil lense whichhas seen better days since my residency in 1981 :-\If you’d be interested in a roll, let me know, I’d love to see what you would do with it! I’d be interested in what you would do with 24 rolls of 26 exp KC?